Son Kullanıcı Hesaplaması Nedir?

Son kullanıcı bilişim (EUC), bilgisayar donanımı ve yazılımını, iş veya bireysel tüketicilere tasarlandığında ve kullanıma sunulduğunda kullanma eylemini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu terim, özellikle, söz konusu ürünlerin geliştirilmesinde yer almayanlarla ilgilidir, ancak bir sisteme kurulduktan sonra bunları kullanır. Son kullanıcı bilgisine dahil olan kişiler, bitmiş ürünü aktif olarak kullanırlar, ancak genellikle donanım veya kefilsiz kredi veren bankalaryazılımın tasarlanması, programlanması, servisi veya kurulumu sürecine dahil değildirler.

Bir iş ortamında, son kullanıcı bilgisayarları, günlük iş görevlerini yönetmek için bilgisayar kullanan kişiler tarafından yürütülür. Veri girişi kâğıtları, yönetici asistanları, hatta e-posta veya taslak belgeler yoluyla iletişim gibi görevleri yönetmek için masaüstü, dizüstü bilgisayar ve avuçiçi cihazlar kullanan yöneticiler ve yöneticiler gibi kullanıcılar son kullanıcı olarak kabul edilir. Tipik olarak, bu grup şirket tarafından kullanılan yazılım programlarını seçmek, kurulumu yapmak ve hatta bu programların her birinde kullanılan güvenlik protokollerini denetlemek için şirket yapısında diğerlerine güvenmektedir.

Ev veya kişisel bilgisayarları kullanan bireyler de son kullanıcı bilgisayarları ile ilgilenir. Yazılımlarını kendi sistemlerine yükleyebildikleri halde, bu kullanıcıların genellikle programların kodunu yazarak veya bilgisayar uzmanları ya da profesyonellerin bulunduğu diğer görevleri yöneterek yapacak hiçbir şeyleri yoktur. Örneğin, bir kullanıcı belirli bir e-posta istemcisinden veya İnternet tabanlı bir programdan bir e-posta yazıp gönderdiğinde, anında kredi veren bankalarson kullanıcı bilgisine katılır.

Son kullanıcı bilgisinin, kullanıcıların önceden tasarlanmış ve yüklenmiş olan yazılımı kullanarak uygulamalar oluşturamayacağı anlamına gelmediğini unutmamak önemlidir. Sıklıkla, son kullanıcıların, yazılımı bir ölçüde uyarlaması veya özelleştirmesini mümkün kılan belirli ayrıcalıklara veya haklara sahip olması gerekir. Örneğin, bir satış veritabanının kullanıcıları genellikle temel şablondan alanlar ekleyebilir ve kaldırabilir, hatta bu şablonu geliştiricinin içerdiği araçları kullanarak bir ölçüde yapılandırabilir. Benzer şekilde, sunum yazılımının son kullanıcılarıgenellikle verilen şablonları özelleştirebilir, verileri diğer programlardan içe aktarabilir ve genel olarak program geliştiricisi tarafından belirlenen parametreler içinde çalışabilir. Yazılımın nasıl yazıldığına bağlı olarak, son kullanıcının gerçekleştirebileceği özelleştirme derecesi oldukça kapsamlı olabilir veya göreceli olarak küçük bir işlev sınıfı ile sınırlı olabilir.